امروز روزی است که به یاد و نام مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، شاعر و عارف بزرگ ایرانی، گرامی داشته می‌شود. او با اشعار پرمغز و حکمت‌آمیزش، دل‌های بسیاری را در سراسر جهان تسخیر کرده است. بیایید با هم سفری کوتاه به دنیای او داشته باشیم و از آموزه‌هایش الهام بگیریم.
مولوی می‌گوید: «تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز.» این یعنی بسیاری از محدودیت‌های ما، ساخته ذهن خودمان است. او جوانان را تشویق می‌کند تا به درون خود نگاه کنند، استعدادهایشان را کشف کنند و با شهامت، مسیر منحصر به فردشان را بسازند و از قالب‌های ذهنی رها شوند.
مولوی معتقد بود عشق، نیرویی است که جهان را به هم پیوند می‌دهد و انسان‌ها را به کمال می‌رساند. او از ما می‌خواهد که با چشم دل به دیگران نگاه کنیم، همدلی را تمرین کنیم و فراتر از تفاوت‌ها، وحدت را تجربه کنیم. این درس برای روابط دوستانه و خانوادگی بسیار مهم است.
مولانا جلال‌الدین تنها به دانش کتابی اکتفا نمی‌کرد. او تاکید داشت که معرفت واقعی از تجربه، تفکر و پالایش روح به دست می‌آید. «آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند.» این یادآوری است که یادگیری یک سفر مادام‌العمر است که فراتر از چهاردیواری کلاس درس می‌رود.
چگونه می‌توانیم این حکمت‌ها را در زندگی امروزمان به کار بریم؟ با تفکر عمیق، گفت‌وگوی سازنده و پرورش استعدادها. محیط‌های آموزشی تلاش می‌کنند تا جوانان را در این مسیر یاری کنند تا با نگاهی تازه به دنیا بنگرند و فردایی بهتر بسازند. مثل دبیرستان پیشتازان علم مشهد.
